LOKOMOTYWY PKP CARGO
spalinowa lokomotywa manewrowa serii SM30
Lokomotywa serii SM30 jest pierwszą polską konstrukcją lokomotywy spalinowej z przekładnią elektryczną i jako pionierska, była efektem adaptacji szeregu rozwiązań stosowanych nie tylko w przemyśle kolejowym, a mianowicie: silnik wysokoprężny 'Wola' stosowany był w pojazdach specjalnych, prądnica główna prądu stałego była adaptacją prądnicy stacjonarnej (i została zastosowana po raz pierwszy jako trakcyjna prądnica kolejowa), elektryczne silniki trakcyjne były powszechnie stosowane w taborze tramwajowym, zaś aparatura elektryczna została dobrana częściowo z lokomotyw elektrycznych. Prototypowy egzemplarz został wyprodukowany w chrzanowskim "Fabloku" w latach 1956-1957 (oznaczenie fabryczne Ls300), zaś do 1969 roku wyprodukowano kilkaset egzemplarzy seryjnych, z których ponad 300 znalazło się na PKP (w tym kilka trafiło po uprzedniej eksploatacji w przemyśle), zaś reszta trafiła do krajowego przemysłu. Produkcja lokomotywy serii SM30 udowodniła, iż wybór przekładni elektrycznej dla lokomotyw średnich i ciężkich, był jedynie słuszny w obliczu dosyć dobrze rozwiniętego krajowego przemysłu elektrotechnicznego.
Lokomotywa serii SM30 z przekładnią elektryczną stanowi bardzo prostą konstrukcję. Ostoja jest wykonana ze stalowych kształtowników walcowanych. Do belek skrętowych ostoi, które tworzą spawaną konstrukcję skrzynkową, są przymocowane kuliste czopy skrętu. Agregat prądotwórczy złożony jest z silnika spalinowego i prądnicy głównej, spoczywa na belkach podłużnych lokomotywy. Silnik spalinowy połączony jest z prądnicą główną sprzęgłem elastycznym. Cztery silniki trakcyjne (układ Bo'Bo') - po dwa na każdym wózku - są zawieszone systemem tramwajowym 'za nos'. Silniki trakcyjne mogą być zasilane w układzie szeregowym, równoległym oraz równoległym z osłabieniem pola (do 40 lub 60%, w zależności od typu silnika). Silniki trakcyjne są maszynami szeregowymi o mocy godzinnej 60kW. Prądnica główna (typu PABOM-186a spec) wykonana jest jako maszyna elektryczna prądu stałego o napięciu znamionowym 600V i natężeniu prądu 367A. Jej moc ciągła - przy 1500 obr./min - wynosi 220kW. W momencie rozruchu silnika spalinowego, prądnica główna pracuje jako rozrusznik elektryczny, zasilany z baterii akumulatorów. Do oświetlenia lokomotywy i ładowania baterii akumulatorów służy prądnica pomocnicza typu Pw-114a prądu stałego, o napięciu 65V i mocy 4,5kW.
W lokomotywie SM30 stosowano dwa typy dwunastocylindrowych widlastych wysokoprężnych silników spalinowych: Wola V-Roka 300 (o mocy 300KM) oraz 3DVSRa-350 (o mocy 350KM). Obroty biegu jałowego silnika wynoszą 600, zaś znamionowe - 1500 obr./min. W toku produkcji zmieniono też silniki trakcyjne ze stosowanych LT-31 na LKAa-310.
Do początków 2000 roku można było spotkać na sieci lokomotywy oznaczane jako SP30, które w latach 70-tych zostay wyposażone w sprzęg grzewczy 500V=, do ogrzewania starych dwuosiowych wagonów pasażerskich. Lokomotywy te zostały w 2000 roku z powrotem przemianowane na serię SM30, a sprzęgi - zdemontowane.
Obecnie na stanie PKP wpisanych jest mniej niż 80 egzemplarzy lokomotyw serii 30 i mimo dosyć korzystnych ekonomicznie warunków eksploatacji, ich ilość będzie się miarowo zmniejszać, zważywaszy na wiek tych lokomotyw. Ich dzisiejsze zatrudnienie sprowadza się do prowadzenia pociągów sieciowych i roboczych.

Podstawowe dane techniczne:

długość ze zderzakami: 10 140 mm
rozstaw osi skrajnych: 6 500 mm
masa w stanie służbowym: 36 000 kg
średnica kół: 850 mm
prędkość konstrukcyjna: 60 km/h
pojemność zbiorników paliwa: 1 060 l
typ hamulca: powietrzny Knorr'a oraz ręczny
zasięg: ok. 400 km
najmniejszy promień łuku: 80 m
szerokość: 3 130 mm
wysokość od główki szyny: 4 300 mm
maksymalna siła pociągowa: 73,55 kN
rozstaw osi wózka: 1 900 mm

SMTS

(C) SMTS

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ